“The most dangerous thing of all, and something he wanted to warn me about above all else, the one thing that had consigned whole regiments of unfortunate young people to the twilight world of insanity, was reading books. This objectionable practice had increased among the younger generation, and Dad was more pleased than the could say to not that I had not yet displayed any such tendencies. Lunatic asylums were overflowing with folk who'd been reading too much. Once upon a time they'd been just like you and me, physically strong, straightforward, cheerful, and well balanced. Then they'd started reading. Most often by chance. A bout of flu perhaps, with a few days in bed. An attractive book cover that had aroused some curiosity. And suddenly the bad habit had taken hold. The first book had led to another. Then another, and another, all links in a chain that led straight down into the eternal night of mental illness. It was impossible to stop. It was worse than drugs.
It might just be possible, if you were very careful, to look at the occasional book that could teach you something, such as encyclopedias or repair manuals. The most dangerous kind of book was fiction-- that's where all the brooding was sparked and encouraged. Damnit all! Addictive and risky products like that should only be available in state-regulated monopoly stores, rationed and sold only to those with a license, and mature in age.”
“Greger gave us a faraway look.
'Now you'rrre getting somewhere, lads! This is Holgerrri.'
I turned to Niila and muttered a gruesome premonition:
'By God, but he's going to get beaten up."
'What?' said Greger
'Oh, nothing.”
“Na pewno dużą rolę odgrywało to, że jego mama pochodziła z Finlandii. Była to zawsze milcząca kobieta z ciemiężonego narodu wyniszczonego zarówno wojną domową, Wojną Zimową i dalszym ciągiem walk, podczas gdy tłusty zachodni sąsiad - Szwecja - wzbogacił się, sprzedając Niemcom rudę żelaza.”
“Stryj Haakani kazał babie być cicho, co powinno być główną rolą kobiet na tym padole łez, zwłaszcza w obecności mężczyzn.”
“(...) rozwścieczyło to jeszcze bardziej, wypchnęła do przodu swój gigantyczny biust tak, że Haakani aż się potknął cofając, i palnęła, że lepiej by sobie possał cyca, jeśli nie ma nic ważniejszego do powiedzenia. Kobiety zarechotały szorstko, a Haakani poczerwieniał. Potem powiedział, że na palce będzie się siłował dopiero, gdy baba wychyli kieliszek wódki. Ponieważ była chrześcijanką, odmówiła. Sprzeczali się, wałkując temat tam i z powrotem. W końcu, z czystej złości, Hilma chwyciła spory kieliszek bimbru, wypiła do dna i wystawiła swój długi pazur. Wszyscy ucichli i przerażeni wlepili oczy w staruszkę.”
“Ktoś inny opowiedział ze zgrozą o budowie na Gotlandii, na której pracował przez trzy miesiące. Ani razu nie można było zatroszczyć się o swoją higienę, bo kultura saunowa nie dotarła tam na dół. Zamiast tego leży się tam i pluska we własnej brudnej wodzie w tak zwanej wannie.”
“Dziadek odparł na to opryskliwie, że elektryczność to najbardziej niedorzeczny wynalazek ze wszystkiego, co dotarło z południowej Szwecji. Rozpuściła i ludzi, i zwierzęta, zmniejszyła wytrzymałość na chłód, popsuła widzenie po ciemku, hałasem uszkodziła dzieciakom słuch i sprawiła, że nie mogą jeść nieświeżego jedzenia, co najlepiej wykorzeniało tornedalską wytrzymałość i cierpliwość, bo wszystko teraz wykonywane jest z rosnącą wciąż prędkością przez silniki. Wkrótce pewnie też seks zastąpi się elektrycznością, bo to przecież i wymagające wysiłku, i wywołujące poty, a te, jak wiadomo, uważa się za przestarzałe.”
“Głos mu się załamał i zaczął ze łzami w oczach mówić, że życie - chłopcy - to chłód, ból, oszustwa, kłamstwa i bełkot. Weźmy choćby coś takiego jak rewolucja, na którą czekał od czasów strajku robotników drogowych w Pajali w 1931 roku. Kiedy, do cholery, wybuchnie, może czasem ktoś ją ostatnio widział w okolicy, co? Tylko raz zabłysła nadzieja, gdy jechał do Kolari na zakupy i w mrowiu klientów w Valinta Friberg mignął mu Józef Stalin ze sklepowym wózkiem pełnym mięsa. Ale w tych stronach najwyraźniej nie miał nic do załatwienia.”
“Już wtedy wyglądał na imbecyla, jak wielu perkusistów podczas gry, chociaż w innych okolicznościach wyglądają całkiem normalnie.”
“Drugą przyczyną szaleństwa były rozmyślania. Ojciec prosił mnie usilnie, bym nie zaczął myśleć zbyt dużo, najlepiej jedynie o tym, co najpotrzebniejsze, ponieważ rozmyślanie było złym nawykiem, który z upływem lat tylko się pogłębi, im więcej czasu się mu poświęcało.”
“Jag försökte lära honom det enkla knepet att tänka på döden när man stötte på brudar. Det har hjälp mig själv många gånger genom åren och är förvånansvärt effektivt. Jag kommer alltså att dö om några futtiga årtionden. Min lekamen ska utplånas för tid och evighet. Samma sak kommer att hände med tjejen, vi ska alla stampas ut och försvinna. Om tusen år är våra liv, alla våra ljuvaste drömmar och värsta rädslor upplösta i jord och aska. Vad spelar det då för roll om hon nobbar eller är snorkig och skrattar en rakt i ansiktet? Tack vare denna krassa inställning har jag emellanåt uträttat märkliga ting på kärlekens område, vågat stöta på livsfarligt vackra kvinnor till exempel, och ibland också faktiskt fått leka med dem.
Det här var det enda rådet som Niila verkligen lyssnade på. Han började tänka på döden oftare än på tjejer. Grabben blev kort sagt riktigt outhärdlig.”
“Najniebezpieczniejszą, choć całkiem oddzielną sprawą, przed którą chciał mnie przestrzec najbardziej, a która posłała w opary szaleństwa całe kompanie młodych biedaczyn, było czytanie książek. Ten niedobry zwyczaj nasila się ostatnimi czasy, stąd więc niewypowiedziana wdzięczność ojca, że nie wykazałem do tej pory takich tendencji. Szpitale psychiatryczne są przepełnione ludźmi, którzy czytają zbyt dużo. Kiedyś byli - tak jak my - silni fizycznie, otwarci, zadowoleni i zrównoważeni. Potem zaczęli czytać. Najczęściej przez przypadek. Jakieś przeziębienie, wymagające kilku dni leżenia w łóżku. Ładna okładka wzbudzająca ciekawość. I nagle rodzi się zły nawyk. Pierwsza książka prowadzi do następnej. I następnej, i jeszcze jednej, ogniwa w łańcuchu, który wiedzie prosto w dół, w wieczny mrok choroby psychicznej. Po prostu nie można przestać. To gorsze niż narkotyk.”
“Na początku często z Niilą dyskutowaliśmy, czy nasze granie można uznać za knapsu. Słowo jest tornedalsko-fińskie i oznacza "babski", zatem coś, czym zajmują się tylko kobiety. Można by powiedzieć, że rola mężczyzn w Tornedalen ogranicza się tylko do jednego: nie być knapsu.”
“Na początku często z Niilą dyskutowaliśmy, czy nasze granie można uznać za knapsu. Słowo jest tornedalsko-fińskie i oznacza "babski", zatem coś, czym zajmują się tylko kobiety. Można by powiedzieć, że rola mężczyzn w Tornedalen ogranicza się tylko do jednego: nie być knapsu. Brzmi to jasno i zrozumiale, ale całość komplikują specjalne reguły, wymagające dziesiątków lat na przyswojenie, coś, czego są w stanie doświadczyć zwłaszcza mieszkający tu mężczyźni z południowej Szwecji. Pewne zajęcia są knapsu z założenia, zatem mężczyźni powinni ich unikać. Są to na przykład: robótki ręczne, zmiana zasłon, tkanie chodników, dojenie, podlewanie kwiatów i tym podobne. Drugą grupą są zajęcia definitywnie męskie: ścinanie drzew, polowanie na łosie, budowanie chat na zrąb, spławianie drewna i bójki na potańcówkach. Od dawien dawna świat podzielony był na dwie części, wszyscy wiedzieli, o co chodzi. Ale przyszedł dobrobyt. I nagle pojawiły się setki nowych zajęć i informacji, które wprowadzają pewien zamęt. Ponieważ pojęcie to przez stulecia kształtowało się wśród ludu nieświadomego zachodzących procesów, definicje nie nadążały. Oprócz kilku dziedzin. Silniki na przykład są domeną mężczyzn. Silniki spalinowe są bardziej męskie od elektrycznych. Samochody, śnieżne skutery i piły motorowe zatem nie są knapsu. Czy natomiast facet może szyć na maszynie? Ubijać śmietanę mikserem? Doić krowy automatyczną dojarką? Wyjmować naczynia ze zmywarki? Czy prawdziwy mężczyzna może odkurzać swój samochód, zachowując taki sam szacunek, jakim cieszył się wcześniej? Macie tu kwestie do przemyślenia. Jeszcze więcej kłopotów sprawiają inne nowinki. Czy na przykład jedzenie niskotłuszczowej margaryny jest knapsu? Posiadanie farelki w samochodzie? Kupowanie żelu do włosów? Medytowanie? Pływanie z maską? Używanie plastra? Wkładanie psiej kupy do specjalnego plastikowego worka?”
“Wystarczyła tak błaha rzecz, jak założenie czerwonej czapki. Można było wówczas ugrzęznąć na kilka tygodni i być zmuszanym do walki, stawania na głowie i poddawanie się rytuałom za nic mającym śmierć, nim się człowiek wyrwał z bagna knapsu.”
“Muzykę rockową grają głównie mężczyźni. Ekspresja jest agresywnie męska. Obserwator z zewnątrz powinien zatem szybko zorientować się, że rock nie jet knapsu. Ale temu należy przeciwstawić fakt, że brzdąkane nie jest żadną porządną pracą. Dzień w lesie i gość będzie sikał krwią. Również śpiewanie uważano za niemęskie, przynajmniej w okolicach Pajali i w stanie trzeźwym. A już robić to po angielsku, w języku zdecydowanie za miękkim dla twardych fińskich szczęk, tak zwiotczałym, że tylko dziewczyny mogły mieć z niego piątki, w tym ślimakowatym szwargocie, drżącym i wilgotnym, wynalezionym przez chodzących w błocie mieszkańców wybrzeża, którzy nigdy nie musieli walczyć, którzy nigdy nie głodowali i nie marzli, mowie dla obiboków, trawożerców, leniuchów pierdzących w kanapy, mowie całkowicie pozbawionej rześkości, do tego stopnia, że język flaczeje w ustach jak odcięty napletek.”
“To było szczęście. Szczęście picia. Chlania. Zalewania się do utraty wzroku i słuchu, wśród przyjaciół, bez zrzędliwych komentarzy. Wlewać w siebie, aż mały staje, a język w gębie trzepocze jak proporczyk. Opróżnić butelkę, a na stole natychmiast pojawia się nowa, gdy nie trzeba sobie skąpić i mierzyć linijką, nie trzeba płacić ani siedzieć spłukanym i na wpół trzeźwym w snobistycznej knajpie, zastanawiając się, gdzie się podziali koledzy.”
“(...) niepotrzebna pochwała wiodła z czasem tylko do przesadzonych planów na przyszłość i bankructwa.”
“Brzmiało to dokładnie jak jego ciotka, która zmarła jesienią zeszłego roku, głos szeptał: - Paska... paska... A potem ucichł tajemniczo.”
“Dortchen ducked through a gap in the trees, following a winding path to a small grove of old linden trees, their branches hanging with heavy creamy-white flowers. A hedge of briar roses, with delicate pink-white flowers blooming among the thorns, shielded them from the eyes of anyone walking past.
The garden was alive with birdsong. A blackbird looked at her with a cheeky eye, then hopped away to search for worms. The scent of the linden blossoms was intoxicating.”
“أنت تعرف الاسم الذي أطلقوه عليك، ولكنك لا تعرف الاسم الذي هو لك.”
“But before you forget, while you sit stagnant in your little corner of the board, there is one piece that obeys almost no rules and has her own commands. Utter freedom is the way of the queen. She is your most powerful piece, your very best ally, the ruination of your enemy—but only if you utilize her properly, my king. Only if you are willing to do what it takes to plumb the debts of her power to aid you to victory. Just try to win without her, and you'll see you are doomed to failure.”
“Say, Aahz?”
“Hmm? Yeah, kid?”
“What dimension do you come from?”
“Perv.”
“Does that make you a Pervert?”
“No. That makes me a Pervect. Now shut up!”
“Atunci am înțeles că nimic nu durează în suflet, că cea mai verificată încredere poate fi anulată de un singur gest, că cele mai sincere posesiuni nu dovedesc niciodată nimic, căci și sinceritatea poate fi repetată, cu altul, cu alții, că, în sfârșit, totul se uită sau se poate uita.”
BookQuoters is a community of passionate readers who enjoy sharing the most meaningful, memorable and interesting quotes from great books. As the world communicates more and more via texts, memes and sound bytes, short but profound quotes from books have become more relevant and important. For some of us a quote becomes a mantra, a goal or a philosophy by which we live. For all of us, quotes are a great way to remember a book and to carry with us the author’s best ideas.
We thoughtfully gather quotes from our favorite books, both classic and current, and choose the ones that are most thought-provoking. Each quote represents a book that is interesting, well written and has potential to enhance the reader’s life. We also accept submissions from our visitors and will select the quotes we feel are most appealing to the BookQuoters community.
Founded in 2023, BookQuoters has quickly become a large and vibrant community of people who share an affinity for books. Books are seen by some as a throwback to a previous world; conversely, gleaning the main ideas of a book via a quote or a quick summary is typical of the Information Age but is a habit disdained by some diehard readers. We feel that we have the best of both worlds at BookQuoters; we read books cover-to-cover but offer you some of the highlights. We hope you’ll join us.